Momenteel zijn er verschillende behandelmethoden voor distale radiusfracturen, zoals gipsfixatie, open reductie en interne fixatie, extern fixatieframe, enz. Onder hen kan volaire plaatfixatie een bevredigender effect verkrijgen, maar er zijn rapporten in de literatuur dat de complicaties ervan oplopen tot 16%.Als de staalplaat echter op de juiste manier wordt geselecteerd, kan het optreden van complicaties effectief worden verminderd.Dit artikel geeft een korte samenvatting van de kenmerken, indicaties, contra-indicaties en chirurgische technieken van volaire plaatbehandeling van distale radiusfracturen.
1. Er zijn twee belangrijke voordelen van de palmzijplaat
A.Het kan de component van de knikkracht neutraliseren.Fixatie met schuine fixatieschroeven ondersteunt het distale fragment en brengt de belasting over op de radiale schacht (Fig. 1).Het kan effectiever subchondrale ondersteuning verkrijgen.Dit plaatsysteem kan niet alleen distale intra-articulaire fracturen stabiel fixeren, maar kan ook effectief de anatomische structuur van intra-articulair subchondraal bot herstellen door middel van "waaiervormige" fixatie met pin/schroef.Voor de meeste typen distale radiusfracturen biedt dit daksysteem verhoogde stabiliteit, waardoor vroege mobilisatie mogelijk is.
Afbeelding 1, a, na driedimensionale reconstructie van een typische verkleinde distale radiusfractuur, let op de mate van dorsale compressie;b, virtuele verkleining van de breuk, het defect moet worden gefixeerd en ondersteund door een plaat;c, zijaanzicht na DVR-fixatie, de pijl geeft belastingoverdracht aan.
B. Minder impact op zacht weefsel: de fixatie van de handpalmplaat bevindt zich iets onder de stroomgebiedlijn, vergeleken met de dorsale plaat, het kan de irritatie van de pees verminderen en er is meer beschikbare ruimte, waardoor het implantaat en de pees effectiever kunnen worden vermeden.direct contact.Bovendien kunnen de meeste implantaten worden bedekt door de pronator quadratus.
2. Indicaties en contra-indicaties voor de behandeling van distale radius met volaire plaat
a.Indicaties: Voor het mislukken van een gesloten reductie van extra-articulaire fracturen kunnen de volgende omstandigheden optreden, zoals een dorsale hoek groter dan 20°, dorsale compressie groter dan 5 mm, distale radiusverkorting groter dan 3 mm, en verplaatsing van het distale fractuurfragment groter dan 2 mm;De verplaatsing van de interne breuk is groter dan 2 mm;vanwege de lage botdichtheid is het gemakkelijk om herverplaatsing te veroorzaken, dus het is relatief geschikter voor ouderen.
B.Contra-indicaties: gebruik van lokale anesthetica, lokale of systemische infectieziekten, slechte huidconditie aan de volaire zijde van de pols;botmassa en fractuurtype op de fractuurplaats, dorsaal fractuurtype zoals Bartonfractuur, radiocarpale gewrichtsfractuur en dislocatie, eenvoudige radius Styloïdprocess fractuur, kleine avulsiefractuur van volaire marge.
Voor patiënten met hoogenergetische verwondingen, zoals ernstige intra-articulaire verbrijzelde fracturen of ernstig botverlies, raden de meeste wetenschappers het gebruik van handpalmplaten niet aan, omdat dergelijke distale fracturen gevoelig zijn voor vasculaire necrose en moeilijk anatomische reductie te verkrijgen zijn.Voor patiënten met meerdere fractuurfragmenten en aanzienlijke verplaatsing en ernstige osteoporose is de volaire plaat moeilijk effectief te zijn.Er kunnen problemen zijn met subchondrale ondersteuning bij distale fracturen, zoals het binnendringen van schroeven in de gewrichtsholte.Uit recente literatuur blijkt dat wanneer 42 gevallen van intra-articulaire fracturen werden behandeld met handpalmplaten, er geen gewrichtsschroeven in de gewrichtsholte drongen, wat voornamelijk verband hield met de positie van de platen.
3. Chirurgische vaardigheden
De meeste artsen gebruiken volaire plaatfixatie voor distale radiusfracturen op vergelijkbare manieren en technieken.Om het optreden van postoperatieve complicaties effectief te voorkomen is echter een uitstekende chirurgische techniek vereist; de reductie kan bijvoorbeeld worden verkregen door de compressie van het fractuurblok op te heffen en de continuïteit van het corticale bot te herstellen.Tijdelijke fixatie met 2-3 Kirschner-draden kan worden gebruikt.Wat betreft de te gebruiken benadering beveelt de auteur PCR (flexor carpi radialis) aan om de volaire benadering uit te breiden.
a. Tijdelijke fixatie met twee Kirschner-draden. Houd er rekening mee dat de volaire inclinatie en het gewrichtsoppervlak op dit moment nog niet volledig zijn hersteld;
b, Een Kirschner-draad fixeert de plaat tijdelijk, let op dit moment op de fixatie van het distale uiteinde van de radius (fixatietechniek voor distale fractuurfragmenten), het proximale deel van de plaat wordt naar de radiale schacht getrokken om de volaire inclinatie te herstellen .
C, Het gewrichtsoppervlak wordt verfijnd onder artroscopie, de distale borgschroef/pin wordt geplaatst en de proximale straal wordt uiteindelijk verkleind en gefixeerd.
Belangrijkste puntenvan aanpak: De distale huidincisie begint bij de huidplooi van de pols en de lengte ervan kan worden bepaald afhankelijk van het type fractuur.De pees van de flexor carpi radialis en zijn omhulsel worden distaal van het carpale bot en zo proximaal mogelijk ontleed.Door de pees van de flexor carpi radialis naar de ulnaire zijde te trekken, worden het medianuszenuw- en flexorpeescomplex beschermd.De Parona-ruimte wordt blootgelegd, waarbij de pronator quadratus zich tussen de flexor hallucis longus (ulnaire) en de radiale slagader (radiaal) bevindt.Er werd een incisie gemaakt aan de radiale zijde van de pronator quadratus, waarbij een deel aan de radius overbleef voor latere reconstructie.Door de pronator quadratus naar de ulnaire zijde te trekken, wordt de volaire ulnaire hoek van de straal vollediger zichtbaar.
Voor complexe typen fracturen wordt aanbevolen om de distale insertie van de brachioradialis-spier los te laten, waardoor de trekkracht op het radiale styloïdproces kan worden geneutraliseerd.Op dit moment kan de volaire schede van het eerste dorsale compartiment worden doorgesneden om de distale fractuur bloot te leggen. Blokkeer de radiale zijde en het radiale styloïde proces, draai de radiale schacht intern om los te komen van de fractuurlocatie en gebruik vervolgens Kirschner-draden om de intra-fracturen te verminderen. -gewrichtsfractuurblok.Voor complexe intra-articulaire fracturen kan artroscopie worden gebruikt om de fractuurfragmenten te verkleinen, beoordelen en verfijnen.
Nadat de reductie is voltooid, wordt de handpalmplaat routinematig geplaatst.De plaat moet zich vlak bij het stroomgebied bevinden, moet het ulnaire proces bedekken en het proximale uiteinde van de plaat moet het middelpunt van de radiale as bereiken.Als niet aan de bovenstaande voorwaarden wordt voldaan, is de plaatgrootte niet geschikt of is de verkleining niet bevredigend, dan is de werking nog steeds niet perfect.
Veel complicaties hebben veel te maken met waar de plaat wordt geplaatst.Als de plaat te radiaal wordt geplaatst, zijn complicaties gerelateerd aan de flexor hallucis longus vatbaar;als de plaat te dicht bij de stroomgebiedlijn wordt geplaatst, kan de flexor digitorum profundus gevaar lopen.Door de breukreductie van de volaire verplaatsingsmisvorming kan de stalen plaat gemakkelijk naar de handpalmzijde uitsteken en direct in contact komen met de buigpees, wat uiteindelijk kan leiden tot tendinitis of zelfs scheuren.
Voor osteoporotische patiënten wordt aanbevolen dat de plaat zo dicht mogelijk bij de stroomgebiedlijn ligt, maar niet eroverheen.Kirschner-draden kunnen worden gebruikt om de subchondrale die zich het dichtst bij de ulna bevindt te fixeren, en de naast elkaar gelegen Kirschner-draden en borgspijkers en schroeven kunnen effectief voorkomen dat de fractuur opnieuw wordt verplaatst.
Nadat de plaat correct is geplaatst, wordt het proximale uiteinde vastgezet met een schroef en wordt het ulnaire gat aan het uiteinde van de plaat tijdelijk vastgezet met een Kirschner-draad.Intraoperatieve fluoroscopie anteroposterieur zicht, lateraal zicht, polsgewricht elevatie 30° lateraal zicht, om fractuurreductie en interne fixatiepositie te bepalen.Als de positie van de plaat bevredigend is, maar de Kirschner-draad zich in het gewricht bevindt, zal dit leiden tot onvoldoende herstel van de volaire inclinatie, wat kan worden opgelost door de plaat te resetten via de "distale fractuurfixatietechniek" (Fig. 2, B).
Als het gepaard gaat met dorsale en ulnaire fracturen (ulnaire/dorsale Die Punch) en bij sluiting niet volledig kan worden gereduceerd, kunnen de volgende drie technieken worden gebruikt:
1. Proneer het proximale uiteinde van de radius om het weg te houden van de fractuurlocatie, en duw de fossa-fractuur in de richting van de handwortel via de PCR-extensiebenadering;
2. Maak een kleine incisie aan de dorsale zijde van het 4e en 5e compartiment om het fractuurfragment bloot te leggen, en bevestig dit met schroeven in het meest ulnaire gat van de plaat.
3. Gesloten percutane of minimaal invasieve fixatie met behulp van artroscopie.
Nadat de verkleining naar tevredenheid is verlopen en de plaat correct is geplaatst, is de uiteindelijke fixatie relatief eenvoudig.Als de proximale ulnaire Kirschner-draad correct is gepositioneerd en er geen schroeven in de gewrichtsholte zitten, kan een anatomische reductie worden verkregen.
Ervaring met het selecteren van schroeven: Vanwege de ernstige verkleining van het dorsale corticale bot kan het moeilijk zijn de lengte van de schroef nauwkeurig te meten.Te lange schroeven kunnen irritatie van de pees veroorzaken, en te korte schroeven kunnen het dorsale fragment niet ondersteunen en fixeren.Om deze reden raadt de auteur aan om borgschroeven met schroefdraad en multiaxiale borgschroeven te gebruiken in het radiale styloïde proces en het meest ulnaire gat, en om gepolijste staafborgschroeven te gebruiken in de rest van de posities.Het gebruik van een stompe punt voorkomt irritatie van de pees, zelfs als de dorsale uitgang wordt gebruikt.Voor proximale in elkaar grijpende plaatfixatie kunnen twee in elkaar grijpende schroeven + één gewone schroef (geplaatst door de ellips) worden gebruikt voor fixatie.
4. Samenvatting van de volledige tekst:
Volaire vergrendelende nagelplaatfixatie van distale radiusfracturen kan een goede klinische werkzaamheid bereiken, die voornamelijk afhangt van de selectie van indicaties en uitstekende chirurgische vaardigheden.Het gebruik van deze methode kan een betere vroege functionele prognose opleveren, maar er is geen verschil in latere functie en beeldvormingsprestaties met andere methoden, de incidentie van postoperatieve complicaties is vergelijkbaar en de vermindering gaat verloren bij externe fixatie, percutane Kirschner-draadfixatie en gipsfixatie komen naaldkanaalinfecties vaker voor;en extensorpeesproblemen komen vaker voor bij plaatfixatiesystemen met distale radius.Voor patiënten met osteoporose is de volaire plaat nog steeds de eerste keuze.
Posttijd: 12 december 2022
