De meest voorkomende behandeling voor distale radiusfracturen is de volaire Henry-benadering met behulp van borgplaten en schroeven voor interne fixatie.Tijdens de interne fixatieprocedure is het doorgaans niet nodig om de radiocarpale gewrichtscapsule te openen.Gewrichtsreductie wordt bereikt door middel van een externe manipulatiemethode, en intraoperatieve fluoroscopie wordt gebruikt om de uitlijning van het gewrichtsoppervlak te beoordelen.In gevallen van intra-articulaire depressieve fracturen, zoals Die-punch fracturen, waarbij indirecte reductie en beoordeling een uitdaging vormen, kan het nodig zijn om een dorsale benadering te gebruiken om te helpen bij directe visualisatie en reductie (zoals weergegeven in de onderstaande afbeelding).
De extrinsieke ligamenten en intrinsieke ligamenten van het radiocarpale gewricht worden beschouwd als belangrijke structuren voor het handhaven van de stabiliteit van het polsgewricht.Met de vooruitgang in het anatomische onderzoek is ontdekt dat, op voorwaarde dat de integriteit van het korte radiolunate ligament behouden blijft, het doorsnijden van de extrinsieke ligamenten niet noodzakelijkerwijs resulteert in instabiliteit van het polsgewricht.
Daarom kan het in bepaalde situaties, om een beter zicht op het gewrichtsoppervlak te krijgen, nodig zijn om de extrinsieke ligamenten gedeeltelijk in te snijden, en dit staat bekend als de volaire intra-articulaire verlengde vensterbenadering (VIEW).Zoals weergegeven in de onderstaande afbeelding:
Figuur AB: Bij de conventionele Henry-benadering voor het blootleggen van het botoppervlak van de distale radius wordt, om toegang te krijgen tot een gespleten fractuur van de distale radius en het scafoïdfacet, eerst het kapsel van het polsgewricht ingesneden.Een oprolmechanisme wordt gebruikt om het korte radiolunate ligament te beschermen.Vervolgens wordt het lange radiolunate ligament ingesneden vanaf de distale radius naar de ulnaire zijde van het scafoïd.Op dit punt kan directe visualisatie van het gewrichtsoppervlak worden bereikt.
Figuur CD: Na het blootleggen van het gewrichtsoppervlak wordt de verkleining van het in het sagittale vlak ingedrukte gewrichtsoppervlak uitgevoerd onder directe visualisatie.Botliften worden gebruikt om de botfragmenten te manipuleren en te verkleinen, en Kirschner-draden van 0,9 mm kunnen worden gebruikt voor tijdelijke of definitieve fixatie.Zodra het voegoppervlak voldoende is verkleind, worden standaardmethoden voor plaat- en schroefbevestiging gevolgd.Tenslotte worden de incisies gemaakt in het lange radiolunate ligament en het polsgewrichtskapsel gehecht.
De theoretische basis van de VIEW-benadering (volar intra-articulair verlengd venster) ligt in het inzicht dat het doorsnijden van bepaalde extrinsieke ligamenten van het polsgewricht niet noodzakelijkerwijs resulteert in instabiliteit van het polsgewricht.Daarom wordt het aanbevolen voor bepaalde complexe intra-articulaire verbrijzelde distale radiusfracturen waarbij fluoroscopische reductie van het gewrichtsoppervlak lastig is of wanneer er sprake is van step-offs.De VIEW-aanpak wordt sterk aanbevolen om in dergelijke gevallen een betere directe visualisatie tijdens de reductie te bereiken.
Posttijd: 09-sep-2023
