De meest voorkomende behandeling voor distale straalfracturen is de Volar Henry -benadering met het gebruik van borgplaten en schroeven voor interne fixatie. Tijdens de interne fixatieprocedure is het meestal niet nodig om de radiocarpale gewrichtscapsule te openen. Gezamenlijke reductie wordt bereikt via een externe manipulatiemethode en intraoperatieve fluoroscopie wordt gebruikt om de uitlijning van de gewrichtsoppervlak te beoordelen. In gevallen van intra-articulaire depressieve fracturen, zoals die-punch-fracturen, waarbij indirecte reductie en beoordeling een uitdaging zijn, kan het nodig zijn om een dorsale benadering te gebruiken om te helpen bij directe visualisatie en reductie (zoals weergegeven in de onderstaande figuur).
De extrinsieke ligamenten en intrinsieke ligamenten van het radiocarpale gewricht worden beschouwd als belangrijke structuren voor het handhaven van polsstabiliteit. Met vooruitgang in anatomisch onderzoek is ontdekt dat, onder de voorwaarde van het behoud van de integriteit van het korte radiolunaatligament, het verminderen van de extrinsieke ligamenten niet noodzakelijkerwijs leidt tot instabiliteit van polsgewrichten.
Daarom kan het in bepaalde situaties om een beter beeld van het gewrichtsoppervlak te bereiken, nodig zijn om de extrinsieke ligamenten gedeeltelijk in te schakelen, en dit staat bekend als de Volar Intraarticular Extended Window -benadering (weergave). Zoals getoond in de onderstaande afbeelding:
Figuur AB: In de conventionele Henry -benadering voor het blootleggen van het distale straal botoppervlak, om toegang te krijgen tot een gesplitste breuk van de distale straal en het scafoïde facet, wordt de polsgewrichtcapsule aanvankelijk ingesneden. Een retractor wordt gebruikt om het korte radiolunate ligament te beschermen. Vervolgens wordt het lange radiolunaatligament ingesneden vanuit de distale straal naar de ulnaire zijde van de scafoïde. Op dit punt kan directe visualisatie van het gewrichtsoppervlak worden bereikt.
Figuur CD: Na het blootleggen van het gewrichtsoppervlak wordt reductie van het sagittale vlak gedrukte gewrichtsoppervlak uitgevoerd onder directe visualisatie. Botliften worden gebruikt om de botfragmenten te manipuleren en te verminderen, en 0,9 mm Kirschner -draden kunnen worden gebruikt voor tijdelijke of uiteindelijke fixatie. Zodra het gewrichtsoppervlak voldoende is verminderd, worden standaardmethoden voor plaat- en schroeffixatie gevolgd. Ten slotte zijn de incisies gemaakt in het lange radiolunate ligament en de polsgewrichtcapsule gehecht.
De theoretische basis van de weergave (Volar Intraarticular Extended Window) ligt in het begrip dat het snijden van bepaalde polsgewrichte extrinsieke ligamenten niet noodzakelijkerwijs leidt tot instabiliteit van het polsgewricht. Daarom wordt het aanbevolen voor bepaalde complexe intra-articulaire gepaste distale straalfracturen waar fluoroscopische gewrichtsoppervlakreductie een uitdaging is of wanneer stappen-offs aanwezig zijn. De weergavebenadering wordt sterk aanbevolen om een betere directe visualisatie te bereiken tijdens vermindering van dergelijke gevallen.
Posttijd: SEP-09-2023
