Tibiale plateau-fracturen gecombineerd met ipsilaterale tibiale schachtfracturen worden vaak gezien bij hoge energie verwondingen, waarbij 54% open fracturen zijn. Eerdere studies hebben aangetoond dat 8,4% van de tibiale plateau -fracturen geassocieerd zijn met gelijktijdige tibiale asfracturen, terwijl 3,2% van de tibiale schachtfractuurpatiënten gelijktijdig tibiale plateau -fracturen hebben. Het is duidelijk dat de combinatie van ipsilaterale tibiale plateau en schachtfracturen niet ongewoon is.
Vanwege de energieke aard van dergelijke verwondingen is er vaak ernstige schade aan zacht weefsel. In theorie heeft het plaat- en schroefsysteem voordelen in interne fixatie voor plateau -fracturen, maar of het lokale zachte weefsel de interne fixatie met een plaat en schroefsysteem kan verdragen, is ook een klinische overweging. Daarom zijn er momenteel twee veelgebruikte opties voor interne fixatie van tibiale plateau -fracturen in combinatie met tibiale asfracturen:
1. Mippo (minimaal invasieve plaat osteosynthese) techniek met een lange plaat;
2. Intramedullaire nagel + plateau -schroef.
Beide opties worden gerapporteerd in de literatuur, maar er is momenteel geen consensus waarover superieur of inferieur is in termen van fractuurgenezing, fractuurgenezingstijd, afstemming van de onderste ledematen en complicaties. Om dit aan te pakken, hebben wetenschappers van een Koreaans universitair ziekenhuis een vergelijkende studie uitgevoerd.
De studie omvatte 48 patiënten met tibiale plateau -fracturen gecombineerd met tibiale asfracturen. Onder hen werden 35 gevallen behandeld met de Mippo -techniek, met laterale insertie van een stalen plaat voor fixatie, en 13 gevallen werden behandeld met plateauschroeven gecombineerd met een infrapatellaire benadering voor intramedullaire nagelfixatie.
▲ Case 1: Laterale mippo stalen plaat interne fixatie. Een 42-jarige man, betrokken bij een auto-ongeluk, gepresenteerd met een open tibiale schachtfractuur (Gustilo II-type) en een gelijktijdig mediaal tibiale plateau-compressiefractuur (type Schatzker IV).
▲ Case 2: Tibial plateau -schroef + suprapatellaire intramedullaire nagel interne fixatie. Een 31-jarige man, betrokken bij een auto-ongeluk, gepresenteerd met een open tibiale schachtfractuur (Gustilo IIIA-type) en een gelijktijdige laterale tibiale plateau-fractuur (Schatzker I-type). Na wonddebridement en negatieve drukwondtherapie (VSD) werd de wond huid geënt. Twee 6,5 mm schroeven werden gebruikt voor reductie en fixatie van het plateau, gevolgd door intramedullaire nagelfixatie van de tibiale as via een suprapatellaire benadering.
De resultaten geven aan dat er geen statistisch significant verschil is tussen de twee chirurgische benaderingen in termen van fractuurgenezingstijd, fractuurgenezingsnelheid, ledematenuitlijning en complicaties.
Vergelijkbaar met de combinatie van tibiale asfracturen met enkelgewrichtsfracturen of femorale schachtfracturen met femorale nekfracturen, kunnen door hoge energie geïnduceerde tibiale schachtfracturen ook leiden tot verwondingen in het aangrenzende kniegewricht. In de klinische praktijk is het voorkomen van verkeerde diagnose een primaire zorg bij de diagnose en behandeling. Bovendien, bij de keuze van fixatiemethoden, hoewel het huidige onderzoek geen significante verschillen suggereert, zijn er nog steeds verschillende punten om te overwegen:
1. In gevallen van verplaatste tibiale plateau -fracturen waarbij eenvoudige schroeffixatie een uitdaging is, kan prioriteit worden gegeven aan het gebruik van een lange plaat met Mippo -fixatie om het tibiale plateau adequaat te stabiliseren, het herstel van de congruentie van de gewrichtsoppervlak en de ledematenuitlijning.
2. In gevallen van eenvoudige tibiale plateau -fracturen, onder minimaal invasieve incisies, kunnen effectieve reductie en schroeffixatie worden bereikt. In dergelijke gevallen kan prioriteit worden gegeven aan schroeffixatie gevolgd door suprapatellaire intramedullaire nagelfixatie van de tibiale as.
Posttijd: Mar-09-2024
