Femurhalsfractuur is een relatief vaak voorkomende en potentieel verwoestende verwonding voor orthopedisch chirurgen, met een hoge incidentie van niet-consolidatie en osteonecrose als gevolg van de kwetsbare bloedtoevoer.Nauwkeurige en goede reductie van femurhalsfracturen is de sleutel tot succesvolle interne fixatie.
Evaluatie van reductie
Volgens Garden is de norm voor de reductie van een verplaatste femurhalsfractuur 160° in de orthopedische film en 180° in de laterale film.Het wordt aanvaardbaar geacht als de Garden-index na reductie tussen 155° en 180° ligt in de mediale en laterale positie.
Röntgenonderzoek: na gesloten repositie moet de mate van tevredenheid over de reductie worden bepaald aan de hand van röntgenbeelden van hoge kwaliteit. Simom en Wyman hebben röntgenfoto's vanuit verschillende hoeken gemaakt na gesloten repositie van een femurhalsfractuur en ontdekten dat alleen de positieve en laterale röntgenfilms laten anatomische reductie zien, maar niet de echte anatomische reductie. Lowell suggereerde dat het convexe oppervlak van de femurkop en het concave oppervlak van de femurhals kunnen worden verbonden met een S-curve in de normale anatomische vorm. situatie.Lowell suggereerde dat het convexe oppervlak van de femurkop en het concave oppervlak van de femurhals onder normale anatomische omstandigheden een S-vormige curve kunnen vormen, en zodra de S-vormige curve niet vloeiend of zelfs maar rakend is in welke positie dan ook op de X- straal suggereert dit dat anatomische herpositionering niet is bereikt.
Omgekeerde driehoek heeft meer voor de hand liggende biomechanische voordelen
In de onderstaande figuur wordt bijvoorbeeld, na een fractuur van de nek van het dijbeen, het fractuuruiteinde onderworpen aan spanningen die overwegend trekvast zijn in het bovenste gedeelte en drukgevend in het onderste gedeelte.
De doelstellingen van fractuurfixatie zijn: 1.het behouden van een goede uitlijning en 2. het zoveel mogelijk tegengaan van trekspanningen, of het omzetten van trekspanningen in drukspanningen, hetgeen consistent is met het principe van trekbanden.Daarom is de omgekeerde driehoekige oplossing met twee schroeven erboven duidelijk superieur aan de orthetische driehoekige oplossing met slechts één schroef erboven om trekspanning tegen te gaan.
De volgorde waarin de 3 schroeven worden geplaatst bij een femurhalsfractuur is belangrijk:
De eerste schroef moet de punt van de omgekeerde driehoek zijn, langs het femorale moment;
De tweede schroef moet posterieur aan de basis van de omgekeerde driehoek worden geplaatst, langs de femurhals;
De derde schroef moet zich vóór de onderkant van de omgekeerde driehoek bevinden, aan de spanningszijde van de breuk.
Omdat femurhalsfracturen meestal geassocieerd worden met osteoporose, hebben schroeven een beperkte schroefgreep als ze niet aan de rand zijn bevestigd en is de botmassa schaars in de middenpositie, dus het bevestigen van de rand zo dicht mogelijk bij de subcortex zorgt voor een betere stabiliteit.Ideale positie:
Drie principes voor het bevestigen van holle nagels: dicht bij de rand, parallelle, omgekeerde producten
Aangrenzend betekent dat de 3 schroeven zich in de hals van het dijbeen bevinden, zo dicht mogelijk bij de perifere cortex.Op deze manier creëren de 3 schroeven als geheel een oppervlaktedruk op het gehele breukoppervlak, terwijl als de 3 schroeven niet voldoende discreet zijn, de druk de neiging heeft puntiger, minder stabiel en minder bestand tegen torsie en afschuiving te zijn.
Postoperatieve functionele oefeningen
Gewichtsdragende oefeningen met de tenen kunnen worden uitgevoerd gedurende 12 weken na de fixatie van de fractuur, en gedeeltelijke gewichtsdragende oefeningen kunnen na 12 weken worden gestart.Bij Pauwels type III fracturen wordt daarentegen fixatie met DHS of PFNA aanbevolen.
Posttijd: 26 januari 2024
