Sleutelbeenbreuk is een van de meest voorkomende fracturen en vertegenwoordigt 2,6% -4% van alle fracturen.Vanwege de anatomische kenmerken van de middenschacht van het sleutelbeen komen middenschachtfracturen vaker voor, goed voor 69% van de sleutelbeenfracturen, terwijl fracturen van de laterale en mediale uiteinden van het sleutelbeen respectievelijk 28% en 3% vertegenwoordigen.
Als een relatief ongebruikelijk type fractuur, in tegenstelling tot fracturen van het middenschachtsleutelbeen die worden veroorzaakt door direct schoudertrauma of krachtoverdracht door gewichtdragende verwondingen aan de bovenste ledematen, worden fracturen van het mediale uiteinde van het sleutelbeen vaak geassocieerd met meerdere verwondingen.In het verleden was de behandelaanpak voor fracturen van het mediale uiteinde van het sleutelbeen doorgaans conservatief.Studies hebben echter aangetoond dat 14% van de patiënten met gedisloceerde fracturen aan het mediale uiteinde symptomatische non-consolidatie kunnen ervaren.Daarom hebben steeds meer wetenschappers de afgelopen jaren de voorkeur gegeven aan chirurgische behandeling van verplaatste fracturen van het mediale uiteinde waarbij het sternoclaviculaire gewricht betrokken is.De mediale claviculaire fragmenten zijn echter meestal klein en er zijn beperkingen aan fixatie met behulp van platen en schroeven.Lokale spanningsconcentratie blijft een uitdaging voor orthopedisch chirurgen als het gaat om het effectief stabiliseren van de fractuur en het voorkomen van fixatiefalen.
I. Distale sleutelbeen LCP-inversie
Het distale uiteinde van het sleutelbeen deelt vergelijkbare anatomische structuren met het proximale uiteinde, beide met een brede basis.Het distale uiteinde van de sleutelbeenvergrendelende compressieplaat (LCP) is uitgerust met meerdere borgschroefgaten, waardoor een effectieve fixatie van het distale fragment mogelijk is.
Rekening houdend met de structurele gelijkenis tussen de twee, hebben sommige wetenschappers een stalen plaat horizontaal in een hoek van 180 ° aan het distale uiteinde van het sleutelbeen geplaatst.Ze hebben ook het deel ingekort dat oorspronkelijk werd gebruikt om het distale uiteinde van het sleutelbeen te stabiliseren en ontdekten dat het interne implantaat nauwsluitend past zonder dat het hoeft te worden gevormd.
Het is gebleken dat het plaatsen van het distale uiteinde van het sleutelbeen in een omgekeerde positie en het fixeren ervan met een botplaat aan de mediale zijde een bevredigende pasvorm oplevert.
Bij een 40-jarige mannelijke patiënt met een fractuur aan het mediale uiteinde van het rechter sleutelbeen werd een omgekeerde stalen plaat van het distale sleutelbeen gebruikt.Een vervolgonderzoek 12 maanden na de operatie gaf een goed genezingsresultaat aan.
Omgekeerde distale sleutelbeenvergrendelende compressieplaat (LCP) is een veelgebruikte interne fixatiemethode in de klinische praktijk.Het voordeel van deze methode is dat het mediale botfragment door meerdere schroeven wordt vastgehouden, waardoor een veiligere fixatie ontstaat.Deze fixatietechniek vereist echter een voldoende groot mediaal botfragment voor optimaal resultaat.Als het botfragment klein is of als er sprake is van intra-articulaire verkleining, kan de effectiviteit van de fixatie in gevaar komen.
II.Verticale fixatietechniek met dubbele plaat
De dubbele plaattechniek is een veelgebruikte methode voor complexe verbrijzelde fracturen, zoals fracturen van de distale humerus, verkleinde fracturen van de radius en ulna, enzovoort.Wanneer effectieve fixatie niet in één vlak kan worden bereikt, worden stalen platen met dubbele vergrendeling gebruikt voor verticale fixatie, waardoor een stabiele structuur in twee vlakken ontstaat.Biomechanisch biedt dubbele plaatfixatie mechanische voordelen ten opzichte van enkele plaatfixatie.
De bovenste bevestigingsplaat
De onderste bevestigingsplaat en vier combinaties van dubbele plaatconfiguraties
Posttijd: 12 juni 2023
