Sleutelbeenfractuur is een van de meest voorkomende breuken, goed voor 2,6% -4% van alle fracturen. Vanwege de anatomische kenmerken van de middenas van het sleutelbeen komen midshaftfracturen vaker voor, goed voor 69% van de sleutelbeenfracturen, terwijl fracturen van de laterale en mediale uiteinden van het sleutelbeen respectievelijk 28% en 3% goedmaken.
Als een relatief ongewoon type breuk, in tegenstelling tot middelste sleutelbeenfracturen die worden veroorzaakt door direct schoudertrauma of krachtoverdracht van gewichtdragende ledematen van de bovenste ledematen, worden fracturen van het mediale uiteinde van het sleutelbeen vaak geassocieerd met meerdere verwondingen. In het verleden is de behandelingsbenadering voor fracturen van het mediale uiteinde van het sleutelbeen typisch conservatief geweest. Studies hebben echter aangetoond dat 14% van de patiënten met ontheemde breuken van het mediale uiteinde symptomatisch non -union kan ervaren. Daarom hebben in de afgelopen jaren steeds meer wetenschappers zich naar een chirurgische behandeling gelogen voor ontheemde fracturen van het mediale uiteinde die het sternoclaviculaire gewricht betreffen. De mediale claviculaire fragmenten zijn echter meestal klein en er zijn beperkingen aan fixatie met platen en schroeven. Lokale stressconcentratie blijft een uitdagende kwestie voor orthopedische chirurgen in termen van het effectief stabiliseren van de breuk en het voorkomen van fixatie.
I.Distal sleutelbeen LCP -inversie
Het distale uiteinde van het sleutelbeen deelt vergelijkbare anatomische structuren met het proximale uiteinde, beide met een brede basis. Het distale uiteinde van de sleutelbeen vergrendelingscompressieplaat (LCP) is uitgerust met meerdere borgschroefgaten, waardoor het distale fragment effectief is.
Rekening houdend met de structurele gelijkenis tussen de twee, hebben sommige wetenschappers een stalen plaat horizontaal geplaatst onder een hoek van 180 ° aan het distale uiteinde van het sleutelbeen. Ze hebben ook het onderdeel ingekort dat oorspronkelijk werd gebruikt om het distale uiteinde van het sleutelbeen te stabiliseren en ontdekten dat het interne implantaat nauw past zonder de noodzaak van vorm.
Het distale uiteinde van het sleutelbeen in een omgekeerde positie plaatsen en het bevestigen met een botplaat aan de mediale zijde is gebleken als een bevredigende pasvorm.
In het geval van een 40-jarige mannelijke patiënt met een breuk aan het mediale uiteinde van het rechter sleutelbeen werd een omgekeerde distale sleutelbeenstalen plaat gebruikt. Een vervolgonderzoek 12 maanden na de operatie duidde op een goed genezingsresultaat.
Omgekeerde distale sleutelbeen vergrendelingscompressieplaat (LCP) is een veelgebruikte interne fixatiemethode in de klinische praktijk. Het voordeel van deze methode is dat het mediale botfragment wordt vastgehouden door meerdere schroeven, waardoor een veiliger fixatie wordt verkregen. Deze fixatietechniek vereist echter een voldoende groot mediaal botfragment voor optimale resultaten. Als het botfragment klein is of er is intra-articulaire verwerking, kan de fixatie-effectiviteit worden aangetast.
II. Verticale fixatietechniek met dubbele plaat
De dubbele plaattechniek is een veelgebruikte methode voor complexe gepineerde fracturen, zoals fracturen van de distale humerus, geprezen fracturen van de straal en ulna, enzovoort. Wanneer effectieve fixatie niet in een enkel vlak kan worden bereikt, worden dubbele borgstalen platen gebruikt voor verticale fixatie, waardoor een stabiele structuur met dubbele vlakken ontstaat. Biomechanisch biedt fixatie met dubbele plaat mechanische voordelen ten opzichte van enkele plaatfixatie.
De bovenste fixatieplaat
De onderste fixatieplaat en vier combinaties van dubbele plaatconfiguraties
Posttijd: jun-12-2023
