Samenvatting:Doelstelling: Het onderzoeken van de onderling verbonden factoren voor het werkingseffect van het gebruik van interne fixatie van stalen platen om detibiaplateaufractuur.Methode: 34 patiënten met een tibiaplateaufractuur werden geopereerd met behulp van interne fixatie van stalen platen aan één of twee zijden, herstelden de anatomische structuur van het tibalplateau, stevig gefixeerd en ondergingen vroege functieoefeningen na de operatie.Resultaat: Alle patiënten werden gedurende 4-36 maanden gevolgd, gemiddeld 15 maanden. Volgens de Rasmussen-score waren 21 patiënten uitstekend, 8 goed, 3 goed, 2 slecht.De uitstekende ratio bedroeg 85,3%.Conclusie: Grijp de juiste operatiemogelijkheden, gebruik de juiste middelen en doe eerder functieoefeningen, zodat we uitstekende operatie-effecten kunnen krijgen bij de behandelingscheenbeenplateau breuk.
1.1 Algemene informatie: deze groep telde 34 patiënten, waarvan 26 mannen en 8 vrouwen.De patiënten waren 27 tot 72 jaar oud, met een gemiddelde leeftijd van 39,6 jaar.Er waren 20 gevallen van letsel bij verkeersongevallen, 11 gevallen van valletsel en 3 gevallen van zware verbrijzeling.In alle gevallen ging het om gesloten fracturen zonder vaatletsel.Er waren 3 gevallen van kruisbandblessures, 4 gevallen van collaterale ligamentblessures en 4 gevallen van meniscusblessures.Fracturen werden geclassificeerd volgens Schatzker: 8 gevallen van het I-type, 12 gevallen van het II-type, 5 gevallen van het III-type, 2 gevallen van het IV-type, 4 gevallen van het V-type en 3 gevallen van het VI-type.Alle patiënten werden onderzocht met behulp van röntgenfoto's, CT-scans van het scheenbeenplateau en driedimensionale reconstructie, en sommige patiënten werden onderzocht met MR.Bovendien bedroeg de operatietijd na het letsel 7~21 dagen, gemiddeld 10 dagen.Hiervan waren er 30 patiënten die de bottransplantatiebehandeling accepteerden, 3 patiënten die dubbele plaatfixatie accepteerden en de overige patiënten de unilaterale interne fixatie accepteerden.
1.2 Chirurgische methode: uitgevoerdruggengraatanesthesie of intubatie-anesthesie, de patiënt bevond zich in rugligging en werd geopereerd onder een pneumatische tourniquet.Bij de operatie werd gebruik gemaakt van de anterolaterale knie, het voorste scheenbeen of de laterale kniekniegewrichtachterste incisie.Het coronaire ligament werd ingesneden langs de incisie langs de onderrand van de meniscus en het gewrichtsoppervlak van het scheenbeenplateau werd blootgelegd.Verminder de plateaufracturen onder direct zicht.Sommige botten werden eerst vastgezet met Kirschner-pinnen en vervolgens vastgezet met de juiste platen (golfplaat, L-platen, T-plaat of gecombineerd met een mediale steunplaat).De botdefecten werden opgevuld met allogeen bot (vroeg) en allograft-bottransplantatie.Tijdens de operatie realiseerde de chirurg de anatomische en proximale anatomische reductie, handhaafde de normale tibiale as, stevige interne fixatie, verdicht bottransplantaat en nauwkeurige ondersteuning.Onderzoekde de knieband en de meniscus voor de preoperatieve diagnose of intra-operatieve vermoedelijke gevallen, en voerde het juiste reparatieproces uit.
1.3 Postoperatieve behandeling: het postoperatieve elastische verband van de ledematen moet op de juiste manier worden verbonden en de late incisie moet worden ingebracht met een drainagebuis, die na 48 uur moet worden losgekoppeld.Routinematige postoperatieve analgesie.De patiënten deden na 24 uur spieroefeningen in de ledematen en CPM-oefeningen nadat de drainagebuis voor de eenvoudige fracturen was verwijderd.Gecombineerd met het collaterale ligament en gevallen van letsel aan de achterste kruisband, werd de knie actief en passief bewogen na het fixeren van de pleister of brace gedurende een maand.Volgens de resultaten van het röntgenonderzoek begeleidde de chirurg de patiënten om geleidelijk gewichtsbelastingsoefeningen voor de ledematen te doen, en de volledige gewichtsbelasting zou ten minste vier maanden later moeten plaatsvinden.
Posttijd: 02-jun-2022
