Enkelfracturen zijn een veel voorkomende klinische blessure.Vanwege de zwakke zachte weefsels rond het enkelgewricht is er na een blessure sprake van een aanzienlijke verstoring van de bloedtoevoer, waardoor genezing een uitdaging wordt.Daarom worden voor tijdelijke stabilisatie meestal externe fixatieframes gecombineerd met gesloten reductie en fixatie met behulp van Kirschner-draden gebruikt voor patiënten met open enkelblessures of kneuzingen van zacht weefsel die geen onmiddellijke interne fixatie kunnen ondergaan.De definitieve behandeling wordt in een tweede fase uitgevoerd zodra de toestand van het zachte weefsel is verbeterd.
Na een verbrijzelde fractuur van de laterale malleolus bestaat er een neiging tot verkorting en rotatie van de fibula.Als er in de beginfase geen correctie wordt uitgevoerd, wordt het beheersen van de daaropvolgende chronische fibulaire verkorting en rotatiemisvorming in de tweede fase een grotere uitdaging.Om dit probleem aan te pakken hebben buitenlandse wetenschappers een nieuwe aanpak voorgesteld voor de eenstapsreductie en fixatie van laterale malleolusfracturen die gepaard gaan met ernstige schade aan zacht weefsel, met als doel zowel de lengte als de rotatie te herstellen.
Kernpunt 1: Correctie van fibulaire verkorting en rotatie.
Meerdere fracturen of verkleinde fracturen van de fibula/laterale malleolus leiden meestal tot verkorting van de fibula en misvorming van de externe rotatie:
▲ Illustratie van fibulaire verkorting (A) en externe rotatie (B).
Door de gebroken uiteinden handmatig met de vingers samen te drukken, is het meestal mogelijk om de laterale malleolusfractuur te verkleinen.Als directe druk onvoldoende is voor reductie, kan een kleine incisie langs de voorste of achterste rand van de fibula worden gemaakt en kan een reductietang worden gebruikt om de fractuur vast te klemmen en te verplaatsen.
▲ Illustratie van externe rotatie van de laterale malleolus (A) en reductie na handmatige compressie door vingers (B).
▲ Illustratie van het gebruik van een kleine incisie- en reductietang voor geassisteerde reductie.
Kernpunt 2: Handhaving van de reductie.
Na de reductie van een laterale malleolusfractuur worden twee Kirschner-draden van 1,6 mm zonder schroefdraad door het distale fragment van de laterale malleolus ingebracht.Ze worden rechtstreeks geplaatst om het laterale malleolusfragment aan het scheenbeen te fixeren, waarbij de lengte en rotatie van de laterale malleolus behouden blijven en daaropvolgende verplaatsing tijdens verdere behandeling wordt voorkomen.
Tijdens de definitieve bevestiging in de tweede fase kunnen de Kirschner-draden door de gaten in de plaat naar buiten worden gestoken.Zodra de plaat stevig is bevestigd, worden de Kirschner-draden verwijderd en worden vervolgens schroeven door de Kirschner-draadgaten gestoken voor extra stabilisatie.
Posttijd: 11 december 2023
