Het herpositioneren en fixeren van fracturen waarbij de achterste kolom van het tibiaplateau is betrokken, vormt een klinische uitdaging. Bovendien zijn er, afhankelijk van de vierkolomsclassificatie van het tibiaplateau, variaties in de chirurgische benaderingen voor fracturen waarbij de achterste mediale of achterste laterale kolom is betrokken.
Het scheenbeenplateau kan worden ingedeeld in een drie-koloms- en een vier-kolomstype
U hebt eerder een uitgebreide inleiding gegeven over chirurgische benaderingen voor fracturen van het achterste laterale tibiaplateau, waaronder de Carlson-benadering, de Frosh-benadering, de aangepaste Frosh-benadering, de benadering boven de fibulakop en de laterale femurcondylusosteotomiebenadering.
Voor het blootleggen van de achterste kolom van het tibiaplateau zijn andere gebruikelijke benaderingen de S-vormige posterieure mediale benadering en de omgekeerde L-vormige benadering, zoals weergegeven in het volgende diagram:
a: Lobenhoffer-benadering of directe posterieure mediale benadering (groene lijn). b: Directe posterieure benadering (oranje lijn). c: S-vormige posterieure mediale benadering (blauwe lijn). d: Omgekeerde L-vormige posterieure mediale benadering (rode lijn). e: Posterieure laterale benadering (paarse lijn).
Verschillende chirurgische benaderingen hebben verschillende mate van blootstelling van de achterste kolom. In de klinische praktijk moet de keuze van de blootstellingsmethode worden bepaald op basis van de specifieke locatie van de fractuur.
Het groene gebied geeft het belichtingsbereik voor de omgekeerde L-vormige benadering weer, terwijl het gele gebied het belichtingsbereik voor de posterieure laterale benadering weergeeft.
Het groene gebied geeft de posterieure mediale benadering weer, terwijl het oranje gebied de posterieure laterale benadering weergeeft.
Plaatsingstijd: 25-09-2023
