Meniscusblessure

Meniscusblessureis een van de meest voorkomende knieblessures, vaker voorkomend bij jonge volwassenen en vaker bij mannen dan bij vrouwen.

De meniscus is een C-vormige dempende structuur van elastisch kraakbeen die tussen de twee hoofdbotten zit waaruit dekniegewricht.De meniscus fungeert als een kussen om schade aan het gewrichtskraakbeen door een botsing te voorkomen.Meniscusletsels kunnen worden veroorzaakt door trauma of door degeneratie.Meniscusblessureveroorzaakt door ernstig trauma kan gecompliceerd worden door letsel aan zacht weefsel van de knie, zoals letsel aan de collaterale ligamenten, kruisbandletsel, letsel aan het gewrichtskapsel, letsel aan het kraakbeenoppervlak, enz., en is vaak de oorzaak van zwelling na het letsel.

Meniscusletsels komen het meest voor als dekniegewrichtbeweegt van flexie naar extensie, vergezeld van rotatie.De meest voorkomende meniscusblessure is de mediale meniscus, de meest voorkomende is de verwonding van de achterhoorn van de meniscus en de meest voorkomende is de longitudinale breuk.De lengte, diepte en locatie van de scheur zijn afhankelijk van de relatie van de achterste meniscushoek tussen de femorale en tibiale condylussen.Aangeboren afwijkingen van de meniscus, vooral het laterale schijfvormige kraakbeen, leiden eerder tot degeneratie of schade.Congenitale gewrichtslaxiteit en andere inwendige aandoeningen kunnen ook het risico op meniscusschade vergroten.

Op het gewrichtsoppervlak van het scheenbeen zijn ermediale en laterale meniscusvormige botten, meniscus genaamd, die dikker zijn aan de rand en nauw verbonden zijn met het gewrichtskapsel, en dun in het midden, dat vrij is.De mediale meniscus is "C"-vormig, waarbij de voorhoorn is bevestigd aan het bevestigingspunt van de voorste kruisband, de achterhoorn is bevestigd tussen descheenbeenintercondylaire eminentie en het bevestigingspunt van de achterste kruisband, en het midden van de buitenrand is nauw verbonden met het mediale collaterale ligament.De laterale meniscus is "O"-vormig, de voorhoorn is bevestigd aan het bevestigingspunt van de voorste kruisband, de achterhoorn is bevestigd aan de mediale meniscus vóór de achterhoorn, de buitenrand is niet verbonden met het laterale collaterale ligament, en het bewegingsbereik is kleiner dan dat van de mediale meniscus.groot.De meniscus kan tot op zekere hoogte meebewegen met de beweging van het kniegewricht.De meniscus beweegt naar voren als de knie wordt gestrekt en naar achteren als de knie wordt gebogen.De meniscus is een vezelig kraakbeen dat zelf geen bloedtoevoer heeft, en de voeding ervan komt voornamelijk uit het gewrichtsvocht.Alleen het perifere deel dat met het gewrichtskapsel is verbonden, krijgt enige bloedtoevoer vanuit het synovium.

Daarom kan de meniscus, naast het zelfherstel nadat het randgedeelte gewond is geraakt, niet zelf worden gerepareerd nadat de meniscus is verwijderd.Nadat de meniscus is verwijderd, kan uit het synovium een ​​vezelkraakbeenachtige, dunne en smalle meniscus worden geregenereerd.Een normale meniscus kan de depressie van de tibiale condylus vergroten en de binnen- en buitencondylen van het dijbeen dempen om de stabiliteit van het gewricht te vergroten en schokken te bufferen.

De oorzaken van meniscusletsel kunnen grofweg in twee categorieën worden verdeeld: de ene wordt veroorzaakt door trauma en de andere wordt veroorzaakt door degeneratieve veranderingen.De eerste is vaak gewelddadig voor de knie als gevolg van acuut letsel.Wanneer het kniegewricht gebogen is, vindt er een sterke valgus of varus, interne rotatie of externe rotatie plaats.Het bovenoppervlak van de meniscus beweegt in grotere mate met de femurcondyl mee, terwijl de roterende wrijvingsschuifkracht wordt gevormd tussen het onderoppervlak en het tibiaplateau.De kracht van plotselinge bewegingen is erg groot, en wanneer de roterende en verpletterende kracht het toegestane bewegingsbereik van de meniscus overschrijdt, kan dit schade aan de meniscus veroorzaken.Het meniscusletsel veroorzaakt door degeneratieve veranderingen heeft mogelijk geen duidelijke geschiedenis van acuut letsel.Het is meestal te wijten aan de frequente noodzaak om in een semi-gehurkte positie of een gehurkte positie te werken, en herhaalde knieflexie, -rotatie en -extensie gedurende lange tijd.De meniscus wordt herhaaldelijk samengedrukt en weggesleten.leiden tot snijwonden.

Preventie:

Omdat de laterale meniscus niet verbonden is met het laterale collaterale ligament, is het bewegingsbereik groter dan dat van de mediale meniscus.Bovendien heeft de laterale meniscus vaak aangeboren discoïde misvormingen, de zogenaamde congenitale discoïde meniscus.Er is dus meer kans op schade.

Meniscusblessureskomen vaker voor bij balspelers, mijnwerkers en dragers.Wanneer het kniegewricht volledig is gestrekt, zijn de mediale en laterale collaterale ligamenten strak, is het gewricht stabiel en is de kans op meniscusletsel kleiner.Wanneer het onderste uiteinde belast wordt, de voet gefixeerd is en het kniegewricht zich in de semi-flexiepositie bevindt, beweegt de meniscus naar achteren.stuk.

Om meniscusblessures te voorkomen, moet je in het dagelijks leven vooral aandacht besteden aan kniegewrichtsblessures, opwarmen vóór het sporten, het gewricht volledig trainen en sportblessures tijdens het sporten voorkomen.Ouderen wordt geadviseerd om inspannende, confronterende sporten, zoals basketbal, voetbal, rugby, enz., te verminderen vanwege de afname van de lichaamscoördinatie en de elasticiteit van de spierbanden.Als u aan inspannende, confronterende sporten moet deelnemen, moet u ook letten op wat u kunt doen en moeilijke bewegingen vermijden, vooral de bewegingen van het buigen van uw knieën en het omdraaien.Na het sporten moet u ook goed ontspannen, aandacht besteden aan rust, vermoeidheid vermijden en voorkomen dat u het koud krijgt.

Ook kunt u de spieren rond het kniegewricht trainen om de stabiliteit van het kniegewricht te versterken en de kans op kniemeniscusschade te verkleinen.Bovendien moeten patiënten letten op een gezond dieet, meer groene groenten en eiwitrijk en calciumrijk voedsel eten, de vetinname verminderen en afvallen, omdat overmatig gewicht dragen de stabiliteit van het kniegewricht zal verminderen.