Momenteel omvat de meest gebruikte chirurgische benadering voor calcaneusfracturen interne fixatie met plaat en schroef via de ingangsroute van de sinus tarsi.De laterale “L”-vormige geëxpandeerde benadering heeft in de klinische praktijk niet langer de voorkeur vanwege de hogere wondgerelateerde complicaties.De fixatie van het plaat- en schroefsysteem brengt, vanwege de biomechanische kenmerken van excentrische fixatie, een hoger risico op slechte uitlijning van de varus met zich mee, waarbij sommige onderzoeken wijzen op een postoperatieve waarschijnlijkheid van secundaire varus van ongeveer 34%.
Als gevolg hiervan zijn onderzoekers begonnen met het bestuderen van intramedullaire fixatiemethoden voor calcaneusfracturen om zowel wondgerelateerde complicaties als het probleem van secundaire varusafwijkingen aan te pakken.
01 Nail centrale spijkertechniek
Deze techniek kan helpen bij de reductie via de ingangsroute van de sinus tarsi of onder arthroscopische begeleiding, waardoor er minder zacht weefsel nodig is en de ziekenhuisopnametijd mogelijk wordt verkort.Deze benadering is selectief toepasbaar op type II-III-fracturen, en voor complexe verbrijzelde calcaneusfracturen kan het zijn dat deze benadering geen sterk behoud van de reductie oplevert en mogelijk aanvullende schroeffixatie vereist.
02 Sintramedullaire nagel met één vlak
De intramedullaire nagel met één vlak heeft twee schroeven aan de proximale en distale uiteinden, met een holle hoofdnagel die bottransplantatie door de hoofdnagel mogelijk maakt.
03 Multi-plane intramedullaire nagel
Dit interne fixatiesysteem is ontworpen op basis van de driedimensionale structurele morfologie van de calcaneus en omvat sleutelschroeven zoals dragende uitsteekselschroeven en posterieure processchroeven.Na verkleining via de ingangsroute van de sinus tarsi kunnen deze schroeven ter ondersteuning onder het kraakbeen worden geplaatst.
Er zijn verschillende controverses over het gebruik van intramedullaire nagels voor calcaneusfracturen:
1. Geschiktheid op basis van de complexiteit van de fractuur: Er wordt gedebatteerd of voor eenvoudige fracturen geen intramedullaire nagels nodig zijn en of complexe fracturen er niet geschikt voor zijn.Voor Sanders type II/III-fracturen is de techniek van reductie en schroeffixatie via de ingangsroute van de sinus tarsi relatief volwassen, en de betekenis van de belangrijkste intramedullaire nagel kan in twijfel worden getrokken.Voor complexe fracturen blijven de voordelen van de “L”-vormige geëxpandeerde aanpak onvervangbaar, omdat deze voldoende blootstelling biedt.
2. Noodzaak van een kunstmatig mergkanaal: De calcaneus heeft van nature geen mergkanaal.Het gebruik van een grote intramedullaire nagel kan leiden tot overmatig trauma of verlies van botmassa.
3. Moeilijkheden bij het verwijderen: In veel gevallen ondergaan patiënten in China nog steeds hardware-verwijdering na genezing van de fractuur.De integratie van de nagel met botgroei en het inbedden van laterale schroeven onder het corticale bot kan leiden tot problemen bij het verwijderen, wat een praktische overweging is bij klinische toepassingen.
Posttijd: 23 augustus 2023
