De meest gebruikte chirurgische benadering voor calcaneusfracturen is momenteel interne fixatie met plaat en schroef via de sinus tarsi-toegangsroute. De laterale L-vormige, geëxpandeerde benadering geniet in de klinische praktijk niet langer de voorkeur vanwege een hoger risico op wondgerelateerde complicaties. Fixatie met een plaat en schroefsysteem brengt, vanwege de biomechanische eigenschappen van excentrische fixatie, een hoger risico op varusafwijking met zich mee. Sommige studies wijzen op een postoperatieve kans op secundaire varus van ongeveer 34%.
Daarom zijn onderzoekers begonnen met het bestuderen van intramedullaire fixatiemethoden voor calcaneusfracturen om zowel wondgerelateerde complicaties als het probleem van secundaire varusafwijking aan te pakken.
01 Nalle centrale spijkertechniek
Deze techniek kan helpen bij reductie via de sinus tarsi-ingang of onder artroscopische begeleiding, wat minder weke delen vereist en mogelijk de ziekenhuisopname verkort. Deze aanpak is selectief toepasbaar bij type II-III fracturen. Bij complexe verbrijzelde calcaneusfracturen biedt het mogelijk geen sterk behoud van de reductie en kan extra schroeffixatie nodig zijn.
02 Senkelvlaks intramedullaire nagel
De enkelvlaks intramedullaire pen heeft twee schroeven aan het proximale en distale uiteinde, met een holle hoofdpen die bottransplantaat via de hoofdpen mogelijk maakt.
03 Multi-vlakke intramedullaire nagel
Dit interne fixatiesysteem is gebaseerd op de driedimensionale structurele morfologie van de calcaneus en omvat sleutelschroeven, zoals dragende protrusieschroeven en schroeven voor de achterste processus. Na repositie via de sinus tarsi-ingang kunnen deze schroeven onder het kraakbeen worden geplaatst ter ondersteuning.
Er zijn verschillende controverses over het gebruik van intramedullaire nagels bij calcaneusfracturen:
1. Geschiktheid op basis van fractuurcomplexiteit: Er wordt gediscussieerd of eenvoudige fracturen geen intramedullaire pennen nodig hebben en complexe fracturen er niet geschikt voor zijn. Bij Sanders type II/III fracturen is de techniek van reductie en schroeffixatie via de sinus tarsi-toegangsroute relatief volwassen en kan het belang van de primaire intramedullaire pennen in twijfel worden getrokken. Bij complexe fracturen blijven de voordelen van de "L"-vormige, geëxpandeerde benadering onvervangbaar, omdat deze voldoende blootstelling biedt.
2. Noodzaak van een kunstmatig mergkanaal: De calcaneus heeft van nature geen mergkanaal. Het gebruik van een grote intramedullaire pen kan leiden tot overmatig trauma of verlies van botmassa.
3. Moeilijk te verwijderen: In veel gevallen in China wordt de hardware na genezing van de fractuur nog steeds verwijderd. De integratie van de nagel in de botgroei en de inbedding van laterale schroeven onder het corticale bot kunnen leiden tot problemen bij het verwijderen, wat een praktische overweging is bij klinische toepassingen.
Plaatsingstijd: 23-08-2023
