Momenteel omvat de meest gebruikte chirurgische benadering voor calcaneale fracturen interne fixatie met plaat en schroef door de sinus Tarsi -toegangsroute. De laterale "L" gevormde uitgebreide benadering heeft niet langer de voorkeur in de klinische praktijk vanwege hogere wondgerelateerde complicaties. De fixatie van de plaat- en schroefsysteem, vanwege de biomechanische kenmerken van excentrische fixatie, brengt een hoger risico op varusmalignment, waarbij sommige onderzoeken een postoperatieve waarschijnlijkheid van secundaire varus van ongeveer 34%aangeven.
Als gevolg hiervan zijn onderzoekers begonnen met het bestuderen van intramedullaire fixatiemethoden voor calcaneale fracturen om zowel wondgerelateerde complicaties als de kwestie van secundaire varus-malalignment aan te pakken.
01 Nail centrale nageltechniek
Deze techniek kan helpen bij reductie door de sinus Tarsi -toegangsroute of onder artroscopische begeleiding, waarvoor lagere eisen voor zacht weefsel nodig zijn en mogelijk de ziekenhuisopname kunnen verminderen. Deze aanpak is selectief van toepassing op type II-III-fracturen, en voor complexe geperseerde calcaneale breuken biedt het mogelijk geen sterk onderhoud van reductie en kan het mogelijk een extra schroeffixatie vereisen.
02 SIngle-Plane intramedullaire nagel
De intramedullaire nagel met één vlak heeft twee schroeven aan de proximale en distale uiteinden, met een holle hoofdnagel die bot voor het enten van de hoofdnagel mogelijk maakt.
03 MUlti-Plane intramedullaire nagel
Ontworpen op basis van de driedimensionale structurele morfologie van de calcaneus, omvat dit interne fixatiesysteem belangrijke schroeven zoals belastingdragende uitsteekselschroeven en achterste processchroeven. Na reductie door de sinus Tarsi Entry Route kunnen deze schroeven onder het kraakbeen worden geplaatst voor ondersteuning.
Er zijn verschillende controverses met betrekking tot het gebruik van intramedullaire nagels voor calcaneale fracturen:
1. Geschiktheid op basis van breukcomplexiteit: er wordt gedebatteerd of eenvoudige fracturen geen intramedullaire nagels vereisen en complexe fracturen niet geschikt zijn voor hen. Voor Sanders Type II/III -fracturen is de techniek van reductie en schroeffixatie door de sinus Tarsi Entry Route relatief volwassen, en de betekenis van de belangrijkste intramedullaire nagel kan worden in twijfel getrokken. Voor complexe fracturen blijven de voordelen van de "L" gevormde uitgebreide aanpak onvervangbaar, omdat het voldoende blootstelling biedt.
2. Noodzaak van een kunstmatig medullaire kanaal: de calcaneus mist natuurlijk een medullaire kanaal. Het gebruik van een grote intramedullaire nagel kan leiden tot overmatig trauma of verlies van botmassa.
3. Moeilijkheid bij verwijdering: in veel gevallen in China ondergaan patiënten nog steeds hardware -verwijdering na fractuurgenezing. De integratie van de nagel met botgroei en het inbedden van laterale schroeven onder het corticale bot kan leiden tot moeilijkheid bij verwijdering, wat een praktische overweging is in klinische toepassingen.
Posttijd: augustus-23-2023
