Femorale intertrochanterische breuk is de meest voorkomende heupfractuur in de klinische praktijk en is een van de drie meest voorkomende fracturen geassocieerd met osteoporose bij ouderen. Conservatieve behandeling vereist langdurige bedrust, met een hoge risico's van drukzweren, longinfecties, longembolie, diepe veneuze trombose en andere complicaties. De verpleegkundige moeilijkheid is belangrijk, en de herstelperiode is lang, waardoor zowel de samenleving als de gezinnen een zware last opleggen. Daarom is vroege chirurgische interventie, wanneer deze aanvaardbaar, cruciaal is voor het bereiken van gunstige functionele resultaten in heupfracturen.
Momenteel wordt de PFNA (Proximal Femoral Nail Antirotation System) interne fixatie beschouwd als de gouden standaard voor chirurgische behandeling van heupfracturen. Het bereiken van positieve ondersteuning tijdens de vermindering van heupfracturen is cruciaal voor het toestaan van vroege functionele oefeningen. Intraoperatieve fluoroscopie omvat anteroposterior (AP) en laterale aanzichten om de reductie van de femorale voorste mediale cortex te beoordelen. Er kunnen echter conflicten ontstaan tussen de twee perspectieven tijdens de operatie (dwz positief in zijaanzicht maar niet in anteroposterior opvatting, of vice versa). In dergelijke gevallen vormt het evalueren of de reductie acceptabel is en of aanpassing nodig is een uitdagend probleem voor klinische beoefenaars. Geleerden van binnenlandse ziekenhuizen zoals Oriental Hospital en het Zhongshan Hospital hebben dit probleem aangepakt door de nauwkeurigheid te analyseren van het beoordelen van positieve en negatieve ondersteuning onder anteroposterior en laterale opvattingen met postoperatieve driedimensionale CT-scans als standaard.
▲ Het diagram illustreert positieve ondersteuning (a), neutrale ondersteuning (b) en negatieve ondersteuning (c) patronen van heupfracturen in de anteroposterior weergave.
▲ Het diagram illustreert positieve ondersteuning (d), neutrale ondersteuning (e) en negatieve ondersteuning (f) patronen van heupfracturen in het zijaanzicht.
Het artikel bevat casegegevens van 128 patiënten met heupfracturen. Intraoperatieve anteroposterior en laterale beelden werden afzonderlijk verstrekt aan twee artsen (één met minder ervaring en één met meer ervaring) om positieve of niet-positieve ondersteuning te beoordelen. Na de eerste beoordeling werd na 2 maanden een herevaluatie uitgevoerd. Postoperatieve CT-afbeeldingen werden verstrekt aan een ervaren professor, die bepaalde of de zaak positief of niet-positief was en diende als de standaard voor het evalueren van de nauwkeurigheid van de beeldbeoordelingen door de eerste twee artsen. De belangrijkste vergelijkingen in het artikel zijn als volgt:
（1） Zijn er statistisch significante verschillen in de beoordelingsresultaten tussen de minder ervaren en meer ervaren artsen in de eerste en tweede beoordelingen? Bovendien onderzoekt het artikel de intergroepsconsistentie tussen minder ervaren en meer ervaren groepen voor zowel beoordelingen als de interagroepconsistentie tussen de twee beoordelingen.
（2） CT gebruiken als de Gold Standard Referentie, onderzoekt het artikel dat betrouwbaarder is voor het beoordelen van de reductiekwaliteit: laterale of anteroposterior evaluatie.
Onderzoeksresultaten
1. In de twee beoordelingenrondes, met CT als de referentiestandaard, waren er geen statistisch significante verschillen in gevoeligheid, specificiteit, vals-positieve snelheid, vals-negatieve snelheid en andere parameters die verband houden met de evaluatie van reductiekwaliteit op basis van intraoperatieve röntgenstralen tussen de twee artsen met verschillende niveaus van ervaring.
2. In de evaluatie van de reductiekwaliteit, neemt u de eerste beoordeling als voorbeeld:
- Als er overeenstemming is tussen anteroposterior en laterale beoordelingen (zowel positief als beide niet-positief), is de betrouwbaarheid bij het voorspellen van de reductiekwaliteit op CT 100%.
- Als er onenigheid is tussen anteroposterior en laterale beoordelingen, is de betrouwbaarheid van laterale beoordelingscriteria bij het voorspellen van de reductiekwaliteit op CT hoger.
▲ Het diagram illustreert een positieve ondersteuning die wordt getoond in de anteroposterior weergave en verschijnt als niet-positief in de laterale weergave. Dit duidt op een inconsistentie in de beoordelingsresultaten tussen de anteroposterior en laterale opvattingen.
▲ driedimensionale CT-reconstructie biedt observatiebeelden met meerdere hoek, die dienen als een standaard voor de beoordeling van de reductiekwaliteit.
In de vorige normen voor het verminderen van intertrachanterische fracturen, naast positieve en negatieve ondersteuning, is er ook het concept van "neutrale" ondersteuning, wat anatomische reductie impliceert. Vanwege kwesties met betrekking tot de resolutie van fluoroscopie en de waarneembaarheid van het menselijk oog, bestaat echte "anatomische reductie" echter theoretisch niet, en er zijn altijd kleine afwijkingen naar "positief" of "negatieve" reductie. Het team onder leiding van Zhang Shimin in het Yangpu -ziekenhuis in Shanghai publiceerde een paper (specifieke referentie vergeten, zou het waarderen als iemand het kan bieden), wat suggereert dat het bereiken van positieve ondersteuning in intertrochanterische fracturen kan leiden tot betere functionele resultaten in vergelijking met anatomische reductie. Daarom moeten, gezien deze studie, tijdens de operatie inspanningen worden geleverd om positieve ondersteuning te krijgen in intertrochanterische fracturen, zowel in anteroposterior als in laterale opvattingen.
Posttijd: januari-19-2024
