Interne fixatie met botplaat
Enkelfusie met platen en schroeven is momenteel een relatief veel voorkomende chirurgische ingreep.Interne fixatie met borgplaat wordt veel gebruikt bij enkelfusie.Momenteel omvat plaatenkelfusie voornamelijk anterieure plaat- en laterale plaatenkelfusie.
De foto hierboven toont de röntgenfilms voor en na de operatie voor traumatische enkelartrose met anterieure borgplaat, interne fixatie, enkelgewrichtsfusie
1. Anterieure benadering
De anterieure benadering bestaat uit het maken van een anterieure longitudinale incisie, gecentreerd op de enkelgewrichtsruimte, laag voor laag gesneden en langs de peesruimte naar binnen gegaan;snijd het gewrichtskapsel door, leg het tibiotalaire gewricht bloot, verwijder het kraakbeen en het subchondrale bot en plaats de voorste plaat op de voorkant van de enkel.
2. Laterale benadering
Bij de laterale benadering wordt de osteotomie ongeveer 10 cm boven de punt van het kuitbeen doorgesneden en de stomp volledig verwijderd.De spongieuze botstomp wordt verwijderd voor bottransplantatie.De osteotomie van het fusieoppervlak wordt voltooid en gewassen, en de plaat wordt aan de buitenkant van het enkelgewricht geplaatst.
Het voordeel is dat de fixatiesterkte hoog is en de fixatie stevig is.Het kan worden gebruikt voor het herstel en de reconstructie van ernstige varus- of valgusafwijkingen van het enkelgewricht en vele botdefecten na reiniging.De anatomisch ontworpen fusieplaat helpt de normale anatomie van het enkelgewricht te herstellen.Plaats.
Het nadeel is dat er meer periosteum en zacht weefsel in het operatiegebied moet worden verwijderd en dat de stalen plaat dikker is, waardoor de omliggende pezen gemakkelijk kunnen worden geïrriteerd.De daarvoor geplaatste stalen plaat is gemakkelijk onder de huid aan te raken en er bestaat een zeker risico.
intramedullaire nagelfixatie
De afgelopen jaren is de toepassing van retrograde intramedullaire enkelartrodese van het nageltype bij de behandeling van enkelartritis in het eindstadium geleidelijk klinisch toegepast.
Momenteel maakt de intramedullaire nageltechniek meestal gebruik van een voorste mediane incisie van het enkelgewricht of een antero-inferieure laterale incisie van de fibula voor reiniging van het gewrichtsoppervlak of bottransplantatie.De intramedullaire nagel wordt vanuit de calcaneus in de tibiale medullaire holte ingebracht, wat gunstig is voor de correctie van misvormingen en de botfusie bevordert.
Enkelartrose gecombineerd met subtalaire artritis.Preoperatieve anteroposterieure en laterale röntgenfilms vertoonden ernstige schade aan het tibiotalaire gewricht en het subtalaire gewricht, gedeeltelijke collaps van de talus en osteofytvorming rond het gewricht (uit referentie 2)
De uiteenlopende implantatiehoek van de fusieschroef van de intramedullaire nagel met vergrendeling van de achtervoet is een meervlaksfixatie, die het specifieke te versmelten gewricht kan fixeren, en het distale uiteinde is een slotgat met schroefdraad, dat effectief bestand is tegen snijden, draaien en uittrekken , waardoor het risico op het terugtrekken van de schroef wordt verminderd.
Het tibiotalaire gewricht en het subtalaire gewricht werden blootgelegd en bewerkt via de laterale transfibulaire benadering, en de lengte van de incisie bij de ingang van de plantaire intramedullaire nagel was 3 cm.
De intramedullaire nagel wordt gebruikt als centrale fixatie en de spanning ervan is relatief verspreid, wat het stressafschermende effect kan vermijden en meer in overeenstemming is met de principes van de biomechanica.
Anteroposterieure en laterale röntgenfilm 1 maand na de operatie toonde aan dat de achterste voetlijn goed was en dat de intramedullaire nagel betrouwbaar was gefixeerd
Het aanbrengen van retrograde intramedullaire nagels op enkelgewrichtsfusie kan schade aan zacht weefsel verminderen, huidnecrose van incisies, infecties en andere complicaties verminderen, en kan voldoende stabiele fixatie bieden zonder externe fixatie van een hulpgips na een operatie.
Eén jaar na de operatie vertoonden de positieve en laterale gewichtdragende röntgenfilms een benige fusie van het tibiotalaire gewricht en het subtalaire gewricht, en de uitlijning van de achterste voet was goed.
De patiënt kan vroeg uit bed komen en gewicht dragen, wat de tolerantie en kwaliteit van leven van de patiënt verbetert.Omdat tegelijkertijd het subtalaargewricht gefixeerd moet worden, wordt dit echter niet aanbevolen voor patiënten met een goed subtalaargewricht.Het behoud van het subtalaire gewricht is een belangrijke structuur voor het compenseren van de functie van het enkelgewricht bij patiënten met een enkelgewrichtsfusie.
schroef interne bevestiging
Interne fixatie met een percutane schroef is een gebruikelijke fixatiemethode bij enkelartrodese.Het heeft de voordelen van minimaal invasieve chirurgie, zoals een kleine incisie en minder bloedverlies, en kan de schade aan zachte weefsels effectief verminderen.
Anteroposterieure en laterale röntgenfilms van het staande enkelgewricht vóór de operatie lieten ernstige artrose van de rechterenkel met varusmisvorming zien, en de hoek tussen het tibiotalaire gewrichtsoppervlak bleek 19° varus te zijn.
Studies hebben aangetoond dat eenvoudige fixatie met 2 tot 4 houtdraadbouten een stabiele fixatie en compressie kan bereiken, en dat de bediening relatief eenvoudig is en de kosten relatief goedkoop.Het is momenteel de eerste keuze van de meeste wetenschappers.Bovendien kan een minimaal invasieve reiniging van het enkelgewricht worden uitgevoerd onder artroscopie, en kunnen schroeven percutaan worden ingebracht.Het chirurgische trauma is klein en het curatieve effect is bevredigend.
Bij artroscopie wordt een groot gebied met gewrichtskraakbeendefecten gezien;Bij artroscopie wordt het microfractuurapparaat met puntkegel gebruikt om het gewrichtsoppervlak te behandelen
Sommige auteurs zijn van mening dat fixatie met 3 schroeven de incidentie van postoperatief niet-fusierisico kan verminderen, en dat de toename van de fusiesnelheid verband kan houden met de sterkere stabiliteit van fixatie met 3 schroeven.
Een vervolgröntgenfilm 15 weken na de operatie toonde botfusie aan.De AOFAS-score was vóór operatie 47 punten en 1 jaar na operatie 74 punten.
Als er drie schroeven worden gebruikt voor fixatie, is de fixatiepositie bij benadering dat de eerste twee schroeven respectievelijk worden ingebracht vanaf de anteromediale en anterolaterale zijde van het scheenbeen, door het gewrichtsoppervlak naar het taluslichaam, en de derde schroef wordt ingebracht vanaf het achterste deel van het scheenbeen. zijde van het scheenbeen naar de mediale zijde van de talus.
Externe fixatiemethode
Externe fixators waren de eerste apparaten die werden gebruikt bij enkelartrodese en zijn geëvolueerd van de jaren vijftig tot het huidige Ilizarov, Hoffman, Hybrid en Taylor space frame (TSF).
Open enkelletsel met infectie gedurende 3 jaar, enkelartrodese 6 maanden na infectiecontrole
Voor sommige gecompliceerde gevallen van enkelartritis met herhaalde infecties, herhaalde operaties, slechte lokale huid- en weke delenaandoeningen, littekenvorming, botdefecten, osteoporose en lokale infectielaesies, wordt de externe fixator van de Ilizarov-ring meer klinisch gebruikt om het enkelgewricht te fuseren.
De ringvormige externe fixator wordt bevestigd op het coronale vlak en het sagittale vlak en kan een stabieler fixatie-effect bieden.In het vroege belastingsproces zal het het fractuuruiteinde onder druk zetten, de vorming van callus bevorderen en de fusiesnelheid verbeteren.Bij patiënten met ernstige misvormingen kan de externe fixator de misvorming geleidelijk corrigeren.Uiteraard zal externe fixatorenkelfusie problemen met zich meebrengen, zoals ongemak voor patiënten bij het dragen en het risico op naaldkanaalinfectie.
Contact:
Whatsapp: +86 15682071283
Email:liuyaoyao@medtechcah.com
Posttijd: 08-08-2023
