Bij het kiezen van een behandelplan voor distale tibiale fracturen kan externe fixatie worden gebruikt als tijdelijke fixatie voor fracturen met ernstig letsel aan zacht weefsel.
Indicaties:
“Damage control” tijdelijke fixatie van fracturen met aanzienlijk letsel aan zacht weefsel, zoals open fracturen of gesloten fracturen met aanzienlijke zwelling van zacht weefsel.
Definitieve behandeling van gecontamineerde, geïnfecteerde fracturen of fracturen met ernstig letsel aan zacht weefsel.
Examine:
Aandoening van zacht weefsel: ①Open wond;②Ernstige kneuzing van zacht weefsel, zwelling van zacht weefsel.Controleer de neurovasculaire status en registreer deze zorgvuldig.
Beeldvorming: Anteroposterieure en laterale röntgenfoto's van het scheenbeen, en anteroposterieure, laterale en enkelacupunten van het enkelgewricht.Als er een intra-articulaire fractuur wordt vermoed, moet een CT-scan van het scheenbeengewelf worden uitgevoerd.
Anatomy:·
De anatomische “veilige zone” voor het plaatsen van externe fixatiepennen werd gedefinieerd op basis van verschillende niveaus van dwarsdoorsnede.
De proximale metafyse van het scheenbeen biedt een voorste boogvormige veiligheidszone van 220° waar externe fixatiepinnen kunnen worden geplaatst.
Andere delen van het scheenbeen bieden een anteromediaal veilig naaldinbrenggebied in het bereik van 120°~140°.
Schirurgische techniek
Positie: De patiënt ligt op de rug op een röntgendoorzichtige operatietafel, en andere dingen zoals een kussen of plank worden onder het aangedane ledemaat geplaatst om de positie te helpen behouden.Door het kussen onder de ipsilaterale heup te plaatsen, wordt het aangedane ledemaat naar binnen gedraaid zonder overmatige externe rotatie.
Aaanpak
In de meeste gevallen worden kleine incisies gemaakt in het scheenbeen, de calcaneus en het eerste middenvoetsbeentje om externe fixatiepinnen te plaatsen.··
Fibulafracturen kunnen gemakkelijker worden gefixeerd vanaf de palpabele laterale subcutane grens.
Breuken van het scheenbeengewelf waarbij het gewricht betrokken is, kunnen percutaan worden gefixeerd.Als de omstandigheden van het zachte weefsel dit toelaten, en indien nodig, kan voor fixatie een reguliere anterolaterale of mediale benadering worden gebruikt.Als externe fixatie alleen wordt gebruikt als tijdelijke fixatiemaatregel, moet het naaldinvoerpunt waar de externe fixatienaald zal worden geplaatst, ver verwijderd zijn van het uiteindelijke nagelfixatiegebied om contaminatie van zacht weefsel te voorkomen.Vroege fixatie van de fibula en intra-articulaire fragmenten vergemakkelijkt daaropvolgende definitieve fixatie.
Voorzorgsmaatregelen
Wees op uw hoede voor de externe fixatiepinbaan voor daaropvolgende definitieve fixatie van het chirurgische veld, aangezien besmet weefsel onvermijdelijk tot postoperatieve complicaties zal leiden.Regelmatige anterolaterale of mediale benaderingen met aanzienlijke zwelling van zacht weefsel kunnen ook leiden tot ernstige complicaties bij de wondgenezing.
Vermindering en fixatie van fibulafracturen:
Wanneer de omstandigheden van het zachte weefsel dit toelaten, worden fibulafracturen eerst behandeld.De fibulaire fractuur wordt verkleind en gefixeerd met behulp van de laterale fibulaire incisie, meestal met 3,5 mm houtdraadbouten en 3,5 mm l/3 buisplaat, of 3,5 mm LCDC-plaat en schroeven.Nadat de fibula anatomisch is verkleind en gefixeerd, kan deze worden gebruikt als standaard voor het herstellen van de lengte van het scheenbeen en het corrigeren van de rotatievervorming van de scheenbeenfractuur.
Voorzorgsmaatregelen
Aanzienlijke zwelling van zacht weefsel of een ernstige open wond kunnen ook primaire fixatie van de fibula verhinderen.Zorg ervoor dat u geen proximale fibulaire fracturen repareert en zorg ervoor dat u de proximale oppervlakkige peroneuszenuw beschadigt.
Scheenbeenfracturen: reductie en interne fixatie
Intra-articulaire fracturen van het scheenbeengewelf moeten onder direct zicht worden verminderd door de anterolaterale of mediale benadering van het distale scheenbeen, of door indirecte handmatige reductie onder fluoroscopie.
Bij het indrijven van de houtdraadschroef moet het breukfragment eerst met Kirschner-draad worden vastgezet.
Vroegtijdige reductie en fixatie van intra-articulaire fracturen maakt minimaal invasieve technieken en grotere flexibiliteit bij secundaire definitieve fixatie mogelijk.Ongunstige aandoeningen van zacht weefsel, zoals duidelijke zwelling of ernstige schade aan zacht weefsel, kunnen vroege fixatie van intra-articulaire fragmenten voorkomen.
Scheenbeenfracturen: transarticulaire externe fixatie
Er kan een externe kruisverbindingsfixator worden gebruikt.
Volgens de vereisten van de definitieve fixatiemethode van de tweede fase werden twee externe fixatiepinnen van 5 mm met halve schroefdraad percutaan of via kleine incisies in het mediale of anterolaterale oppervlak van het scheenbeen aan het proximale uiteinde van de fractuur ingebracht.
Maak eerst een botte dissectie op het botoppervlak, bescherm vervolgens het omliggende weefsel met een beschermhoes voor zacht weefsel en boor, tik en draai de schroef vervolgens door de hoes.
De externe fixatiepinnen aan het distale uiteinde van de fractuur kunnen op het distale tibiale fragment, de calcaneus en het eerste middenvoetsbeentje, of op de nek van de talus worden geplaatst.
Transcalcaneale externe fixatiepinnen moeten van mediaal naar lateraal op de calcaneale tuberositas worden geplaatst om schade aan de mediale neurovasculaire structuren te voorkomen.
De externe fixatiepin van het eerste middenvoetsbeentje moet op het anteromediale oppervlak van de basis van het eerste middenvoetsbeentje worden geplaatst.
Soms kan een externe fixatiepin anterolateraal door de incisie van de tarsale sinus worden geplaatst.
Vervolgens werd het distale scheenbeen opnieuw ingesteld en werd de krachtlijn aangepast door middel van intraoperatieve fluoroscopie, en werd de externe fixator gemonteerd.
Wanneer u de externe fixator aanpast, maakt u de verbindingsclip los, voert u longitudinale tractie uit en voert u voorzichtige handmatige reductie uit onder fluoroscopie om de positie van het fractuurfragment aan te passen.De operator behoudt vervolgens de positie terwijl de assistent de verbindingsclips vastdraait.
Meen punt
Als externe fixatie geen definitieve behandeling is, moet de externe fixatienaaldbaan tijdens de operatieplanning uit de buurt van het definitieve fixatiegebied worden gehouden, om het toekomstige operatieveld niet te vervuilen.De stabiliteit van de externe fixatie kan worden vergroot door de afstand tussen de fixatiepinnen op elke breukplaats te vergroten, de diameter van de pinnen te vergroten, het aantal fixatiepinnen en verbindingssteunen te vergroten, fixatiepunten over het enkelgewricht toe te voegen en de fixatie te vergroten. vlak of het aanbrengen van een externe ringfixator.Er moet worden gezorgd voor een adequate corrigerende uitlijning tijdens de anterieur-posterieure en laterale fasen.
Scheenbeenfracturen: niet-span-articulaire externe fixatie
Soms is het een optie om een externe fixator toe te passen die de voeg niet overspant.Als het distale tibiale fragment groot genoeg is om plaats te bieden aan externe fixatiepinnen met halve draad, kan een eenvoudige externe fixator worden gebruikt.Voor patiënten met kleine metafysaire fractuurfragmenten is een hybride externe fixator, bestaande uit een proximale externe fixatiepin met semi-schroefdraad en een distale fijne Kirschner-draad, nuttig als tijdelijke of definitieve behandeltechniek.Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik van niet-span-articulaire externe fixators voor fracturen met contaminatie van zacht weefsel.Verwijdering van dit verontreinigde weefsel, debridement van het naaldkanaal en immobilisatie van de extremiteit in het gips totdat goede wondgenezing meestal noodzakelijk is voordat definitieve immobilisatie kan worden uitgevoerd.
Sichuan ChenAnHui Technologie Co., Ltd
Contactpersoon: Yoyo
WhatsApp: +8615682071283
Email: liuyaoyao@medtechcah.com
Posttijd: 10 februari 2023
