Bennett's fractuur is goed voor 1,4% van de handbreuken. In tegenstelling tot gewone fracturen van de basis van de metacarpale botten, is de verplaatsing van een Bennett -fractuur vrij uniek. Het proximale gewrichtsoppervlakfragment wordt in zijn oorspronkelijke anatomische positie gehouden vanwege de aantrekkingskracht van de schuine metacarpale ligament, terwijl het distale fragment, vanwege de tractie van de abductor pollicis longus en adductor pollicis -pezen, dorsoradiaal en supineert.
Voor ontheemde Bennett's fracturen wordt chirurgische behandeling meestal aanbevolen om te voorkomen dat de uitlijning van het Carpometacarpale gewricht en de duimfunctie wordt aangetast. In termen van chirurgische behandelingsmethoden worden plaat- en schroeffixatiesystemen, evenals de interne fixatie van Kirschner -draad, veel gebruikt in de klinische praktijk. Geleerden uit het derde ziekenhuis van Hebei hebben een Kirschner -draadspanningsbandtechniek voorgesteld, die een minimaal invasieve kleine incisie omvat om Bennett's fracturen te repareren, waardoor goede resultaten worden bereikt.
Stap 1: Maak een incisie van 1,3 cm aan de radiale zijde van het carpometacarpale gewricht, dissectlaag per laag om het gebied bloot te stellen, de abductor pollicis longus naar de ulnaire zijde in te trekken en de dorsale zijde van het carpometacarpale gewricht bloot te leggen.
Stap 2: Breng de handmatige tractie aan en proneer de duim om de breuk te verminderen. Plaats een 1 mm Kirschner-draad door het distale breukuiteinde, 1-1,5 cm afstand van het carpometacarpale gewricht, om het proximale botfragment te repareren. Nadat de Kirschner -draad het botfragment doordringt, blijf je het met 1 cm vooruitgaan.
Stap 3: Neem een draad en loop deze in een figuur-acht patroon rond beide uiteinden van de Kirschner-draad en zet deze vervolgens op zijn plaats.
De Kirschner -draadspanningsbandtechniek is in veel fracturen toegepast, maar voor de breuken van Bennett resulteert de kleine incisie vaak in een slechte zichtbaarheid en maakt de procedure een uitdaging. Bovendien, als de breuk wordt geplaatst, kan een enkele Kirschner -draad het proximale botfragment niet effectief stabiliseren. De klinische bruikbaarheid ervan kan beperkt zijn. Naast de bovengenoemde methode voor het fixeren van spanningsband, is er ook een Kirschner -draadfixatie gecombineerd met een spanningsbandtechniek, die ook in de literatuur is gemeld.
Posttijd: sep-24-2024
