Tibiale plateaufracturen zijn veel voorkomende klinische letsels, waarbij Schatzker type II fracturen, gekenmerkt door laterale corticale splitsing gecombineerd met laterale gewrichtsoppervlakdepressie, de meest voorkomende zijn. Om het depressieve gewrichtsoppervlak te herstellen en de normale gewrichtspositie van de knie te reconstrueren, wordt doorgaans een chirurgische behandeling aanbevolen.
De anterolaterale benadering van het kniegewricht omvat het direct optillen van het laterale gewrichtsoppervlak langs de gespleten cortex om het depressieve gewrichtsoppervlak te herpositioneren en bottransplantatie uit te voeren onder direct zicht, een methode die in de klinische praktijk algemeen wordt gebruikt en bekend staat als de "boekopening" -techniek. Het creëren van een venster in de laterale cortex en het gebruik van een lift door het venster om het depressieve gewrichtsoppervlak te herpositioneren, bekend als de "windowing" -techniek, is theoretisch een meer minimaal invasieve methode.
Er is geen definitieve conclusie over welke van de twee methoden superieur is. Om de klinische werkzaamheid van deze twee technieken te vergelijken, voerden artsen van het Ningbo Sixth Hospital een vergelijkend onderzoek uit.
Aan het onderzoek namen 158 patiënten deel, waarvan 78 gevallen gebruik maakten van de venstertechniek en 80 gevallen waarbij gebruik werd gemaakt van de boekopeningstechniek. De basisgegevens van de twee groepen vertoonden geen statistisch significante verschillen:
▲ De figuur illustreert de gevallen van de twee technieken voor reductie van het gewrichtsoppervlak: AD: venstertechniek, EF: boekopeningtechniek.
Onderzoeksresultaten geven aan:
- Er was geen statistisch significant verschil in de tijd tussen het letsel en de operatie of de duur van de operatie tussen de twee methoden.
- Postoperatieve CT-scans toonden aan dat de windowing-groep vijf gevallen van postoperatieve compressie van het gewrichtsoppervlak had, terwijl de boekopeningsgroep twaalf gevallen had, een statistisch significant verschil. Dit suggereert dat de windowing-techniek een betere reductie van het gewrichtsoppervlak oplevert dan de boekopeningstechniek. Bovendien was de incidentie van ernstige traumatische artritis na de operatie hoger in de boekopeningsgroep vergeleken met de venstergroep.
- Er was geen statistisch significant verschil in postoperatieve kniefunctiescores of VAS-scores (Visual Analog Scale) tussen de twee groepen.
Theoretisch maakt de boekopeningstechniek een grondigere directe visualisatie van het gewrichtsoppervlak mogelijk, maar dit kan leiden tot overmatige opening van het gewrichtsoppervlak, wat resulteert in onvoldoende referentiepunten voor reductie en defecten in de daaropvolgende gewrichtsoppervlakreductie.
Welke methode zou u in de klinische praktijk kiezen?
Posttijd: 30 juli 2024
