Tibiaplateaufracturen zijn veelvoorkomende klinische letsels, waarbij Schatzker-type II-fracturen, gekenmerkt door een laterale corticale splitsing in combinatie met een laterale depressie van het gewrichtsoppervlak, het meest voorkomend zijn. Om het depressieve gewrichtsoppervlak te herstellen en de normale uitlijning van het kniegewricht te herstellen, wordt doorgaans een chirurgische behandeling aanbevolen.

De anterolaterale benadering van het kniegewricht omvat het direct optillen van het laterale gewrichtsoppervlak langs de gespleten cortex om het verdiepte gewrichtsoppervlak te herpositioneren en bottransplantaat uit te voeren onder direct zicht, een methode die in de klinische praktijk vaak wordt gebruikt en bekend staat als de "boekopeningstechniek". Het creëren van een venster in de laterale cortex en het gebruiken van een lift door het venster om het verdiepte gewrichtsoppervlak te herpositioneren, bekend als de "windowing"-techniek, is theoretisch een meer minimaal invasieve methode.

Er is geen definitieve conclusie over welke van de twee methoden superieur is. Om de klinische werkzaamheid van deze twee technieken te vergelijken, voerden artsen van het Ningbo Sixth Hospital een vergelijkende studie uit.

De studie omvatte 158 patiënten, waarvan 78 de windowing-techniek gebruikten en 80 de book-openingstechniek. De basisgegevens van de twee groepen lieten geen statistisch significante verschillen zien:


▲ De afbeelding illustreert de gevallen van de twee technieken voor reductie van het gewrichtsoppervlak: AD: venstertechniek, EF: boekopeningstechniek.
Uit de onderzoeksresultaten blijkt:
- Er was geen statistisch significant verschil in de tijd tussen het letsel en de operatie of de duur van de operatie tussen de twee methoden.
Postoperatieve CT-scans lieten zien dat de windowing-groep 5 gevallen van postoperatieve compressie van het gewrichtsoppervlak had, terwijl de boekopeningsgroep 12 gevallen had, een statistisch significant verschil. Dit suggereert dat de windowing-techniek een betere reductie van het gewrichtsoppervlak oplevert dan de boekopeningstechniek. Bovendien was de incidentie van ernstige traumatische artritis na de operatie hoger in de boekopeningsgroep dan in de windowing-groep.
- Er was geen statistisch significant verschil in postoperatieve kniefunctiescores of VAS-scores (Visual Analog Scale) tussen de twee groepen.
Theoretisch gezien biedt de boekopeningstechniek een grondiger directe visualisatie van het gewrichtsoppervlak, maar dit kan leiden tot een te grote opening van het gewrichtsoppervlak, wat resulteert in onvoldoende referentiepunten voor reductie en defecten in de daaropvolgende gewrichtsoppervlakreductie.
Welke methode zou u in de klinische praktijk kiezen?
Plaatsingstijd: 30-07-2024